هنگام استفاده از PBT در محیط های بیرونی به چه نکاتی باید توجه کرد

پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) یک پلاستیک مهندسی عالی است که به دلیل خواص مکانیکی عالی، مقاومت شیمیایی و عملکرد پردازش خوب به طور گسترده در بسیاری از صنایع مانند الکترونیک، برق، خودرو و کالاهای مصرفی استفاده می شود. با این حال، هنگام استفاده PBT در محیط های بیرونی باید به عملکرد آن در شرایط مختلف محیطی توجه ویژه ای شود تا از پایداری و قابلیت اطمینان طولانی مدت آن اطمینان حاصل شود.
در کاربردهای فضای باز، اشعه ماوراء بنفش (UV) یکی از عوامل اصلی موثر بر عملکرد PBT است. هنگامی که برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرید، اشعه ماوراء بنفش ممکن است باعث اکسیداسیون نوری مواد شود که منجر به تغییر رنگ، تخریب خواص مکانیکی و افزایش شکنندگی می شود. به منظور بهبود مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش PBT، اقدامات زیر را می توان در نظر گرفت:
افزودن تثبیت کننده های UV: با افزودن تثبیت کننده های خاص UV به PBT می توان مقاومت آن در برابر اشعه UV را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و روند پیری مواد را به تاخیر انداخت. این تثبیت کننده ها می توانند به طور موثر پرتوهای UV را جذب یا پراکنده کنند و در نتیجه آسیب به مواد را کاهش دهند.
محافظت از پوشش سطح: اعمال پوشش های مسدود کننده اشعه ماوراء بنفش بر روی سطح PBT می تواند یک لایه محافظ برای افزایش بیشتر مقاومت در برابر آب و هوا تشکیل دهد. این پوشش نه تنها در برابر آسیب اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند، بلکه محافظت فیزیکی بیشتری نیز ایجاد می کند.

تغییرات دما نیز تأثیر قابل توجهی بر عملکرد PBT دارد. اگرچه PBT دمای تغییر شکل حرارتی بالایی دارد، اما خواص فیزیکی آن ممکن است به طور قابل توجهی در محیط های با دمای بسیار بالا یا پایین تحت تاثیر قرار گیرد. محدوده دمای عملیاتی باید به طور کامل در طول طراحی در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که مواد با شرایط محیطی خاص سازگار است:
پایداری دما: PBT ممکن است در شرایط دمای بالا ذوب یا تغییر شکل دهد، بنابراین هنگام انتخاب مواد باید به پایداری دمای بالا اولویت داده شود تا از قابلیت اطمینان آن در محیط‌های با دمای بالا اطمینان حاصل شود.
شکنندگی دمای پایین: در محیط های با دمای پایین، شکنندگی PBT ممکن است افزایش یابد و در نتیجه بر قدرت ضربه آن تأثیر بگذارد. بنابراین در کاربرد در مناطق سردسیر، استفاده از مواد PBT اصلاح شده با عملکرد بهتر در دمای پایین برای بهبود مقاومت در برابر ضربه توصیه می شود.

اثرات رطوبت و رطوبت را نیز نمی توان نادیده گرفت. اگرچه PBT جذب آب نسبتاً کمی دارد، رطوبت همچنان ممکن است در محیطی با رطوبت بالا به ماده نفوذ کند و بر خواص فیزیکی آن تأثیر بگذارد:
ارزیابی جذب آب: در یک محیط مرطوب، PBT ممکن است مقدار کمی آب را جذب کند و در نتیجه باعث انبساط ابعادی و کاهش مقاومت مکانیکی شود. بنابراین، ویژگی های جذب آب مواد باید در مرحله طراحی به طور کامل در نظر گرفته شود و اقدامات ضد رطوبت مناسب باید فرموله شود.
ضد آب: در کاربردهای خارج از منزل، عایق رطوبتی یا پوشش می تواند به طور موثری نفوذ رطوبت را کاهش دهد و از عملکرد طولانی مدت مواد محافظت کند.

تأثیر رسانه های شیمیایی نیز عاملی است که PBT باید در کاربردهای فضای باز روی آن تمرکز کند. ممکن است انواع مختلفی از مواد شیمیایی در محیط بیرون وجود داشته باشد، مانند باران، آلاینده ها و حلال های شیمیایی که ممکن است باعث خوردگی یا تخریب PBT شود:
ارزیابی مقاومت شیمیایی: اگرچه PBT مقاومت شیمیایی خوبی دارد، اما تحمل ضعیفی نسبت به اسیدهای قوی، بازها و حلال‌های قوی دارد. هنگام طراحی و انتخاب مواد، محیط های شیمیایی که ممکن است در معرض قرار گیرند باید ارزیابی شوند و اقدامات حفاظتی مناسب برای کاهش خطر خوردگی شیمیایی انجام شود.
بازرسی منظم تعمیر و نگهداری: در کاربردهای خارج از منزل، بازرسی منظم سطح و ساختار اجزای PBT به منظور شناسایی سریع و مقابله با آسیب های شیمیایی احتمالی برای اطمینان از دوام و ایمنی مواد بسیار مهم است.3